1952 is het jaar van het ontstaan van de All Japan Kendo Federation (AJKF). In 1967 kondigde Tokuto Kimura San, president van de Japanse Federatie, het internationale toernooi van Tokyo aan.

“Wij wensen alle landen van de wereld te verzamelen op basis van de Kendo-gemeenschap en mekaar concurreren in vriendschappelijke rivaliteit, om zo bij te dragen aan de wereldvrede en bloeiende vooruitgang in het kader van de Budo-geest.

Het Seitei Iaido wordt overal beoefend als een basis voor de ontwikkeling van het internationale Iaido. De studie van de Seitei kata’s is onmisbaar voor de examens van 1ste tot 6de dan en voor competities.

Vanaf 2009 is de handleiding van het Zen Nihon Kendo Renmei Iaido beschikbaar voor alle Iaido beoefenaars op de website van de “All Japan Kendo Federation”.

Geschiedenis:

Na de tweede wereldoorlog werd budobeoefening (ook kendo en iaido) door de Amerikaanse bezettingsmacht in Japan verboden. Dit deed men omdat men de budotraining zag als ondersteuning van een militaristische en nationalistische opvoeding. Mede dank zij de inspanningen van o.a. Sasamori Junzo Sensei, die het kendo voornamelijk zag als een sport met grote pedagogische waarde, werden kendo en iaido in 1952 weer toegestaan. Daar kendo steeds meer het karakter kreeg van een sport waarin winnen belangrijker was dan de bestudering van de zwaardtechnieken, kwamen er vooral onder de oudere kendoka binnen de ZEN NIHON KENDO RENMEI (All Japan Kendo Federation) stemmen op om de kendo yudansha (dangraadhouders) door iaidotraining de smaak van het “echte zwaardvechten” weer te pakken te laten krijgen.

Het iaido was in die tijd (50’er en 60’er jaren) nog verdeeld in stijlen (ryuha) die in de voorgaande eeuwen waren ontstaan en dat maakte het iaido voor de kendoka nogal ontoegankelijk. Daarom besloot men, naar analogie van de vorming van de ZNKR kendokata die waren samengesteld uit oude stijl kata, uit de verschillende iaido stijlen enkele kata te halen en die enigszins aan te passen, zodat kendoka en andere budoka de basistechnieken van het iaido konden aanleren.
In maart 1968 werd door een groep van elf iaido hanshi, allen belangrijke leraren in hun stijl, de ZEN NIHON KENDO RENMEI SEITEI IAIDO KATA samengesteld. Die elf sensei waren : Muto S. (9ste dan) Yoshizawa I. (9ste dan) Masaoka (9ste dan) Yamatsuta J. (9ste dan) Yamamoto H. (9ste dan) Kamimoto E. (9ste dan) Danzaki T. (9ste dan) Suetsugu T. (8ste dan) Omura T. (8ste dan) Nakadu H. (8ste dan) en Suwayama S. (8ste dan).
De drie belangrijkste stijlen die zij vertegenwoordigden waren de MUSO SHINDEN RYU, de MUSO JIKIDEN EISHIN RYU en de HOKI RYU. Merk op dat er in Japan talrijke Koryu (traditionele scholen) bestaan die allen verschillen qua filosofie, basishoudingen, technieken, enz…Iemand die niet is ingewijd in een bepaalde Koryu kan al snel de neiging hebben iets dat hij niet begrijpt als “verkeerd” te beschouwen. Zorg dat je niet in deze val trapt.
In 1968 werden in eerste instantie zeven kata gevormd, maar in 1980 kwamen daar nog drie kata bij en in 2000 nogmaals 2. Anno 1996 spreken we echter niet meer van Seitei gata maar van gewoon van Zen Nippon Kendo Renmei Iaido. Deze 12 kata, omgeven door een omvangrijke etiquettestructuur, omvatten de meest essentiële manieren van de zwaardmanipulatie, namelijk:

1)Horizontale snijbeweging, onmiddellijk na het trekken van het zwaard.
2)Verticale slag met de bedoeling de tegenstander definitief uit te schakelen.
3)Diagonale slag, onder, boven, links of rechts.
4)Opvang van slag, onmiddellijk gevolgd door counterslag.
5)Stoten en steken
6)Afzwaaien van het bloed
7)Terug opbergen van het zwaard.